
Το άλλοτε «αγαπημένο» παιδί των Αμερικανών το φάγανε, όπως φάγανε και προσπαθούν να φάνε και τόσα άλλα «αγαπημένα» παιδιά τους. Τον καταδίκασαν ως δικτάτορα και αποφάσισαν ότι πρέπει να τον κρεμάσουν. Πράγμα που το έκαναν.
Εγώ δεν είμαι σε θέση να κρίνω αν ο Σαντάμ ήταν δικτάτορας, αλλά και να ήταν, τα κωλόπαιδα γιατί ασχολούνται; Τι δουλειά έχουν σε μια ξένη χώρα; Τι τους νοιάζει τι κάνει ο Α ή ο Β στο σπίτι του;
Πότε τους διορίσαμε ως παγκόσμιους σωτήρες και δε το κατάλαβα ;
Αυτά τα καθίκια με τη «βαρυσήμαντη» ιστορία των 200 χρόνων… που κρίνουν και καταδικάζουν όπως και όποιον θέλουν, από ποιους και πότε θα κριθούν για τα δικά τους φρικτά εγκλήματα πολέμου ; Πότε θα πληρώσουν για τους χιλιάδες αμάχους που έφυγαν από τη ζωή εξαιτίας τους ;
Μόλις ξύπνησα στις 6 και 10 όλα τα κανάλια έδειχναν το θέμα. Σε 4 ώρες πετάω για Γερμανία και διάφορες σκέψεις πέρασαν από το μυαλό μου…Ρε λες ; Μπά δε νομίζω…
Πάντως αν ταξίδευα σήμερα ή τις επόμενες ημέρες για Αμερική* μάλλον θα ανέβαλα το ταξίδι μου για πολύ καιρό.
Και ένα ρητορικό ερώτημα: Ποια χώρα θα δεχθεί στη συνέχεια το «απελευθερωτικό» χέρι της Αμερικής;
Αμερική : «Όποιος δεν είναι μαζί μας είναι εχθρός μας, είναι τρομοκράτης»
Όλος ο πλανήτης (εκτός της Αγγλίας) : Βρε δε γαμιέστε !
*Σιγά μη ταξίδευα για Αμερική, αλλά λέμε τώρα…
Καλή χρονιά...
No comments:
Post a Comment