Στρατός...

Όλους μας κάποτε μας καλεί η μαμά Πατρίδα για να εκπληρώσουμε την υποχρέωση μας απέναντι της η οποία είναι η στρατιωτική θητεία (μαζί με μερικές ακόμα χιλιάδες υποχρεώσεις προς αυτήν, άμεσα μετρίσιμες σε νομισματική μονάδα).

Κάποιοι πάνε σε μικρή ηλικία ενώ κάποιοι άλλοι σε ακόμα μικρότερη τόσο που το καθημερινό ξύρισμα δεν αποτελεί πρόβλημα, ενώ κάποιοι άλλοι σαν του λόγου μου πάμε στον στρατό λίγο πρώτου αρχίσουμε να συμπληρώνουμε ένσημα για το κοντινότερο ΚΑΠΗ (Να είναι καλά οι σπουδές…).

Αυτή τη στιγμή είμαι με άδεια μερικών ημερών αφού πέρασα από τον πρώτο μήνα εκπαίδευσης ως νεοσύλλεκτος και αναμένω χωρίς καμία όρεξη για να επιστρέψω στη μονάδα μου, να με μεταφέρουν Αυλώνα και στη συνέχεια στην Κύπρο… Μια δική τους και όχι δική μου επιλογή να στρατευτώ στη μεγαλόνησο…

Εντυπώσεις

Έχοντας μεγαλώσει σε ένα ακαδημαϊκό περιβάλλον όπου οι σπουδές ήταν δεδομένες θεωρούσα ότι η συντριπτική πλειοψηφία των ελλήνων σπουδάζουν κάτι, ακόμα και αν αυτό το κάτι λέγετε ΙΕΚ ζαμπονοκοφτικής. Ξαφνικά βρέθηκα σε ένα περιβάλλον ανάμεσα σε 18χρονα και 19χρόνια παιδιά εκ των οποίων, μια μεγάλη μερίδα δεν είχε βγάλει καν το Γυμνάσιο και αδυνατούσαν να κατανοήσουν μέχρι και τα πιο απλά πράγματα.

Γιατί δεν εκτελάς ;

Σαν να μην έφτανε αυτό οι εκπαιδευτές αλλά και μια μεγάλη δυστυχώς πλειοψηφία από βαθμοφόρους ήταν και πάλι ηλικίας 19-20 άντε 21 ετών χωρίς ουσιαστικές γνώσεις απλών καθημερινών πραγμάτων. Με προσπάθεια προσπαθούσα να συγκρατηθώ και να μην βάλω τα γέλια όταν παιδάκια 10 χρόνια μικρότερα μου με αυστηρό τόνο στη φωνή τους έλεγαν «Γιατί δεν εκτελάς;» ή όταν λοχίας επέμενε με επίσης αυστηρό και απόλυτο τόνο (όπως προστάζει η στρατιωτική του ιδιότητα), ότι σε χάρτη ο οποίος είναι σε κλίμακα 1:50.000 , το 1 cm αναλογεί σε 1 Km απόσταση… Χρειάστηκε αρκετή προσπάθεια για να τον πείσουμε ότι 1 cm = 500 m

Καθαριότητα

Για το θέμα της διαβίωσης στο κέντρο που ήμουν εγώ τα πράγματα είναι απλά ξεκάθαρα. Δεν υπάρχουν αρκετές σκούπες και σφουγγαρίστρες και όσες υπάρχουν πρέπει να έχουν ξεμείνει από την έναρξη της επανάστασης του 1821. Απορρυπαντικά έστω και τα απαραίτητα, όπως χλωρίνη για την τουαλέτα δεν υπάρχουν ούτε για πλάκα και ο λοχαγός αρνήθηκε στο να φέρουμε με δικά μας έξοδα απορρυπαντικά για να ξεβρομίσουμε λιγάκι το λόχο. Η θέρμανση και το ζεστό νερό ήταν το άλλο μεγάλο ανέκδοτο της υπόθεσης. 25 ημέρες στο κέντρο εκπαίδευσης και ζεστό νερό ή θέρμανση είδαμε μόνο την πρώτη ημέρα. Σχεδόν καθημερινό μπάνιο με κρύο… πολύ κρύο νερό…

Εμβόλια

Ποια εμβόλια ; Κανένα απολύτως εμβόλιο, αφού η Πατρίδα μας δεν έχει λεφτά για τέτοιες αηδίες.

Φαγητό

Καλό το κοτόπουλο, οι φακιές, η φασολάδα και η καρμπονάρα αλλά μετά από 25 ημέρες δεν θές ούτε να τα βλέπεις. Οι μάγειρες έκαναν ότι ήταν δυνατόν ώστε το φαγητό να είναι νόστιμο και καλής ποιότητας και τις περισσότερες φορές το κατάφερναν.

Για να λέω και του στραβού το δίκιο προσωπικά κανείς δεν με ενόχλησε στον στρατό και για αυτό ίσως να φταίνε λίγο οι σπουδές μου, λίγο η ηλικία μου, ίσως και ο χαρακτήρας μου όμως με τίποτα δεν μπορεί κάποιος να με πείσει ότι υπάρχει κάποια λογική σε ότι γίνετε εκεί μέσα. Το μεγαλύτερο πρόβλημα θα έλεγα ότι είναι η έλλειψη ύπνου όχι γιατί έχω μάθει να κοιμάμαι πολλές ώρες αλλά γιατί στο κέντρο που εγώ ήμουν τουλάχιστον φρόντιζαν να μας κρατάνε στην τσίτα συνεχώς, με ανορθόδοξους τρόπους όπως «Μεσημεριανή ξεκούραση-Ελεύθερος χρόνος 15:00 με 17:00 που όμως απαγορεύεται να κοιμηθείς, απαγορεύεται να κάτσεις στο πάτωμα, απαγορεύεται να κάτσεις στο κρεβάτι, απαγορεύεται να ξαπλώσεις, απαγορεύεται να πάς εκεί, κ.τ.λ.» Ένα μεγάλο συνονθύλευα από «απαγορεύεται» και «δεν προβλέπεται» χωρίς καμία μα καμία λογική εκτός από το να μας σπάσουν τα νεύρα.

8 μήνες έμειναν ακόμα και ελπίζω να περάσουν γρήγορα πριν η ηλιθιότητα των όσων βλέπω εκεί μέσα με επηρεάσουν. Λένε πώς στην Κύπρο τα πράγματα είναι καλύτερα, τουλάχιστον από εγκαταστάσεις και σοβαρότητα, αλλά αυτό θα το διαπιστώσω σύντομα πιστεύω.

Κουράγιο παλικάρια και καλή υπομονή σε όλους

Εκείνο εκεί το «γραμμένο» παρελθόν

2 ολόκληρα posts όλο το 2011. Και εγώ αναρωτιέμαι πραγματικά το πώς άντεξα, αλλά είναι ο καιρός τέτοιος που δεν ξέρεις πραγματικά τι αξίζει να γράψεις. Δυστυχώς ή ευτυχώς όρεξη για βλακείες που μας κάνουν αραιά και που να χαμογελάμε δεν υπάρχει ιδιαίτερη και αυτό υποθέτω ότι οφείλετε στο γενικότερο κλίμα που καλλιεργείται συστηματικά σε τούτη τη χώρα (ναι… νομίζω πώς τυπικά τουλάχιστον η Ελλάδα είναι ακόμα χώρα) σχετικά με την οικονομική κρίση.

Πώς μπορείς άραγε να χαμογελάς όταν όλοι γύρω σου έχουν πάψει να το πράττουν εδώ και καιρό ; Εγώ προσπαθώ αλλά δεν είναι εύκολο και νομίζω οι περισσότεροι, αν όχι όλοι το αντιλαμβάνεστε.

Κάτι με πιάνει όμως τις ημέρες των Χριστουγέννων και θυμάμαι αυτό το blog και τις παλιές μου συνήθειες οι οποίες είχαν σχέση με το ραδιόφωνο, τη μουσική, την αρθογραφία και γενικότερα το γράψιμο. Με αφορμή μερικές στιγμές νοσταλγίας για το παρελθόν, για τα χρόνια που σίγουρα ήμασταν αφελέστεροι άρχισα να σκαλίζω τούτο το blog το οποίο αν και δεν περιλαμβάνει πραγματικά πολύ υλικό ανακάλυψα ότι είναι ένα πραγματικά καλό ημερολόγιο το οποίο μου έφερε στο μυαλό εκατοντάδες αναμνήσεις.

Άλλες καλές, άλλες κακές, όμως ανακάλυψα ότι μέσα από τα κείμενα που από το 2006 έως και σήμερα έχουν περάσει 5 χρόνια και σε πολλά από τα posts αποτυπώνονται πολύ έντονα τα συναισθήματα μου μια δεδομένη χρονική στιγμή. Άλλα είναι όμορφα, χαρούμενα και άλλα άσχημα, όλα όπως αποτελούν ένα κομμάτι του εγώ μου που σε καμία περίπτωση δεν θα ήθελα να λείπει από εκεί (ας θυμηθώ να πάρω ένα Backup κάποια στιγμή).

Είναι όμορφο το συναίσθημα να διαβάζεις αυτά που έχεις γράψει μια στο τόσο και να πραγματοποιείς με αυτόν τον τρόπο ένα μοναδικό, καθαρά προσωπικό ταξίδι στο παρελθόν σου. Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορείς να το μοιραστείς ούτε στο ελάχιστο με κάποιον τρίτο αλλά σίγουρα βοηθάει στο να γνωρίσεις τον εαυτό σου καλύτερα, να δεις τις αλλαγές με την πάροδο του χρόνου και ενδεχομένως να γίνει λίγο καλύτερος άνθρωπος. Έχει πραγματικά ενδιαφέρον, αξίζει το κόπο και θα με καταλάβετε όταν και εάν αποφασίσετε να διαβάσετε κάτι που έχετε γράψει πολλά χρόνια παλιότερα.

Μια φωτογραφία αξίζει 1000 λέξεις όμως ένα κείμενο αξίζει πολύ περισσότερο αφού δεν ξεθωριάζει.

Σας προτρέπω λοιπόν, αρχίστε να γράφετε τις σκέψεις, τα συναισθήματα σας, την οργή και την χαρά σας! Δεν χρειάζεται βεβαίως να το κάνετε δημόσια…

Υγ : Θα τα πούμε στις 31

Είναι κανείς εδώ ;

Πραγματικά αναρωτιέμαι !

Είναι και χρονιάρες μέρες ! χιχι :)

istream.gr - Έχω χάσει τον ύπνο μου : Το μεγαλύτερο; beach party της Κρήτης !

Έχω χάσει τον ύπνο μου αλλά όχι γιατί ανυπομονώ να βρεθώ δίπλα σε κάποια μπάρα και να πίνω σφινάκια ή να χορεύω με αιθέριες υπάρξεις έως το πρωί.

Τον ύπνο μου τον έχω χάσει εγώ και ακόμα δύο φίλοι-συνεργάτες και αυτό γιατί ενώσαμε τις δυνάμεις μας για να κάνουμε κάτι πρωτοποριακό για τα δεδομένα της Κρήτης. Αυτό το κάτι είναι η ζωντανή μετάδοση μέσω Internet του B.I.G Party Ierapetra Xperience 2 !

Την Παρασκευή 30 Ιουλίου στις 18:00 η μετάδοση θα πρέπει να ξεκινήσει από το site που φτιάξαμε και ανεβάσαμε μέσα σε ελάχιστες ημέρες, το www.istream.gr .


Τι θα κάνουμε :

Καταρχήν η εταιρία μου (OCTO NETWORKS – octo.gr ) έχει αναλάβει την κατασκευή και την διαχείριση του site για την μετάδοση, του ενδιάμεσου server για την αναμετάδοση, του υπολογιστή-τέρας που θα παίξει τον ρόλο της μονταζιέρας αλλά και την κατασκευή ορισμένων ιδιοκατασκευών όπως μίκτες εικόνας και ήχου. Η εταιρία IERWN O.E. – ierwn.gr έχει αναλάβει την ασύρματη ζεύξη για την παροχή broadband internet στην παραλία από το κέντρο της Ιεράπετρας, την εγκατάσταση των ασύρματων links για τις φορητές κάμερες και άπειρες πατέντες σχετικά με τις καλωδιώσεις και το hardware.

Έχουμε επιστρατεύσει μέχρι και βανάκι εξωτερικών μεταδόσεων (από το Ράδιο Λασίθι 92.3) για την όλη ιστορία και έχουμε να κοιμηθούμε 10 μέρες τώρα προσπαθώντας να προετοιμαστούμε για ένα Event που όπως όλα δείχνουν θα ξεπεράσει κάθε προηγούμενο αφού εκτός από το Beach Party αυτό κάθε αυτό θα δώσει ταυτόχρονα συναυλία όλο το Family the label.

Συνοπτικά ο εξοπλισμός :

Ασύρματη ζεύξη 5 χιλιομέτρων από το κέντρο της Ιεράπετρας μέχρι την παραλία (δεν θέλετε να ξέρετε τον εξοπλισμό που εμπλέκετε…)

3 Broadband συνδέσεις Internet 24 Mbit

10 κάμερες !!!

2 ασύρματες φορητές Full HD

6 μπαταρίες (πατέντα)

Τσάντες πλάτης για μεταφορά ασύρματου εξοπλισμού (πατέντα)

3 UPS + 3 Σταθεροποιητές τάσης + Γεννήτρια

Ψηφιακός μίκτης εικόνας-ήχου

Αναλογικός μίκτης-switch εικόνας-ήχου (πατέντα)

1 υπολογιστής μοντάζ , 1 υπολογιστής live encoder, 1 υπολογιστής backup, 1 υπολογιστής για video wall, 2 απομακρυσμένοι Servers

46’’ TV , 2 Projectors

Αυτόνομα dvd recorders, καταγραφικά καμερών και μερικές εκατοντάδες μπλιμπλίκια τα οποία αυτή τη στιγμή είναι όλα μαζί διάσπαρτα μπροστά μου! Σε συνδυασμό με χιλιάδες καλώδια για να συνδεθούν όλα αυτά, χώρια την καλωδίωση χιλιομέτρων που έχει γίνει και συνεχίζει να γίνεται αυτή τη στιγμή την παραλία του Αγίου Ανδρέα όπου και θα πραγματοποιηθεί το party.

Σε όλα αυτά προσθέστε σχεδόν ένα μήνα δουλειάς από 3 άτομα καθημερινά + 4 ακόμα την βραδιά του party και προσπαθήστε να βγάλετε το κόστος του εγχειρήματος… εμείς πάντως φοβόμαστε!

Εάν λοιπόν ο καιρός, οι servers, οι internet providers (3 διαφορετικοί) και τα μηχανήματα, μας κάνουν την χάρη θα μπορείτε να δείτε κάτι πρωτοποριακό την Παρασκευή 30 Ιουλίου στις 18:00 μέσα από το site http://www.istream.gr !

Καλό Καλοκαίρι !

Σε λίγες ώρες μπαίνω στο καράβι αφήνοντας πίσω μου το θηρίο που ονομάζεται Αθήνα και με φορτωμένο το αυτοκίνητο φεύγω για τις 92 γαλάζιες σημαίες της Κρήτης. Επισήμως καλοκαίρι για εμένα φέτος. Μην παρεξηγηθούμε όμως… καλοκαίρι δεν σημαίνει διακοπές, απλά σημαίνει ότι επιπλέον της δουλειάς μπορώ να κάνω και καμιά βουτιά πότε πότε! Είμαι από τους τυχερούς γιατί η δουλειά μου μεταφέρεται εύκολα από το ένα μέρος στο άλλο και το μόνο που πρακτικά χρειάζομαι είναι ένα γραφείο, έναν υπολογιστή και μια γρήγορη σύνδεση στο internet. Είναι αυτό που ονομάζουμε «εργασία από το σπίτι».

Όχι πως ξέχασα τις αθλιότητες που γίνονται εδώ στην Αθήνα… Τα party των εκατομμυρίων, της διαφθοράς, της κωλυσιεργίας και της συγκάλυψης. Ελπίζω μόνο πώς από ένα παραλιακό μέρος θα δω τα πράγματα λίγο πιο αισιόδοξα…

Να θυμηθώ να φουλάρω το αμάξι πριν φύγω από την Αθήνα μιας και στην «προνομιούχα» Κρήτη η βενζίνη όπως μου είπαν κάνει κωλοτούμπες… Τρομερή τελικά η διαφήμιση «Είναι άδικο, για αυτό εξάλλου το λένε και Βενζιν-άδικο) !

Καλό καλοκαίρι

Έχω χορτάσει από ιδεολογία…

Αναρωτιέμαι, γιατί εγώ , γιατί εσύ , γιατί όλοι οι νέοι, «αυτοί που είναι το μέλλον όπως μας έλεγαν» πρέπει να πληρώσουμε για τα λάθη των άλλων. Οι άλλοι δεν είναι κάποιοι άγνωστοι… είναι ιδιαιτέρως γνωστοί θα έλεγα. Έχουν ονόματα όπως Παπανδρέου, Σημίτης, Καραμανλής και όλοι οι ακόλουθοι τους που βρίσκονται ή βρίσκονταν σε νευραλγικές θέσεις στην όποια εξουσία (νομοθετική, δικαστική, εκτελεστική…).

Αν λοιπόν εμείς, η «νέα γενιά» είμαστε το μέλλον, αναρωτιέμαι γιατί θα πρέπει να ακολουθήσουμε εκείνους που μας έφτασαν ως εδώ και μας απέδειξαν περίτρανα την αναξιοπιστία τους . Τους βάζω όλους μέσα… Κανένας δεν εξαιρείτε από το party αφού όλοι έχουν μερίδιο ευθύνης. Από τα μεγάλα κόμματα «εξουσίας» έως και τα πιο μικρά που εκπροσώπησαν τον λαό μέσα στο κοινοβούλιο.

Φτάνει πια! Προσωπικά έχω χορτάσει από ιδεολογία…

Πράξεις θέλω να δω! Δεν με νοιάζουν τα άμεσα αποτελέσματα… Θέλω να δω επιτέλους κάποιο κόμμα (όποιο και αν είναι αυτό) να κάνει προτάσεις που μπορούν να εφαρμοστούν σήμερα, αύριο ή έστω μεθαύριο. Όχι σε 15 , όχι σε 30 χρόνια! Σήμερα υπάρχει πρόβλημα, άρα σήμερα πρέπει να το λύσουμε. Το αν σε 30 χρόνια έχουμε ξανά πρόβλημα, αυτό θα πρέπει να ξαναλυθεί τότε!

Κανείς δεν ζητάει να λυθούν τα μύρια προβλήματα μας εν μια νυκτί αλλά τουλάχιστον να ξεκινήσει να γίνετε κάτι άμεσα. Και όχι το ΔΝΤ δεν είναι ανάμεσα στις επιλογές, αφού η χαζός πρέπει να είναι κάποιος, ή να μην γνωρίζει ούτε απλή αριθμητική για να καταλάβει ότι σε 3 χρόνια (τότε που θα κληθούμε να πληρώσουμε τα καινούρια δανικά) όχι μόνο δεν θα έχουμε αλλά θα χρωστάμε και πολλά περισσότερα. Αφού ρε τζιμάνια δεν βγαίνουν οι πράξεις…

Η λύση δεν ξέρω πια είναι, αν την ήξερα θα την έλεγα.

Μπορεί να είναι οι Κινέζοι, οι Ρώσοι, οι Σαουδάραβες, τα πετρέλαια, η αιολική ενέργεια ίσως η πτώχευση ίσως κάτι άλλο…

Με ποδήλατο...

Μέσα σε ένα 24ώρο βρέθηκα να ταξιδεύω 2 φορές με τα πολυτελή και όμορφα και μεγάλα και ευρύχωρα ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΜΗ καπνιζόντων καράβια των Μινωικών γραμμών. Με το πού διαπίστωσα ότι δεν υπάρχει σαλόνι για καπνιστές στο καράβι με έπιασε ένα τρέμουλο και την πρώτη φορά (σήμερα) την έβγαλα στο pool bar, αφού είναι νομίζω χαρακτηριστικό της δικής μας φάρας, όταν ξέρεις ότι κάτι απαγορεύεται να θες να το κάνεις συνέχεια. Τουλάχιστον είναι καλοκαίρι οπότε μπορείς να βγεις και λίγο (ή συνέχεια) έξω, αλλά το χειμώνα τι θα γίνει βρε παιδιά ; Ελπίζω σε δύο πράγματα. Ή μέχρι το χειμώνα να το έχω κόψει ή μέχρι το χειμώνα να έχουν κάνει το ένα από τα 4 σαλόνια του Knossos για καπνίζοντες όπως ακούγεται στους κύκλους των σερβιτόρων. (Ελπίζω όμως να γίνει το πρώτο… η ελπίδα εξάλλου πεθαίνει τελευταία λένε… )

Το άλλο θέμα τώρα! Πιο ουσιώδες από την ανούσια και βλαβερή συνήθεια του καπνίσματος! Το αποφάσισα επιτέλους και μετά από σχεδόν μια δεκαετία ξανα ανέβηκα σε ποδήλατο. Μάλιστα αγόρασα ένα Ideal Megisto το οποίο είναι υβρίδιο αφού ούτε mountain είναι αλλά ούτε καθαρόαιμο δρόμου! Ιδανικό νομίζω ποδήλατο για κίνηση στις χαοτικές μας πόλεις οι οποίες είναι άρτια εξοπλισμένες με μικρές και μεγάλες λακκούβες.



Με το ποδήλατο έκανα μια μικρή βόλτα μέσα στην πόλη αφού το εξπρές ταξίδι μου στον Πειραιά δεν μου έδωσε την πολυτέλεια του χρόνου. (αυτήν την στιγμή γυρνάω…) Το ποδήλατο το αγόρασα κυρίως για τις καθημερινές μου μετακινήσεις μέσα στην πόλη έτσι ώστε να αποφεύγω να χρησιμοποιώ το σπάταλο, ενεργοβόρο, θορυβώδες και μη παρκαρίσιμο αυτοκίνητο! Ταυτόχρονα θα κάνω και την γυμναστικούλα μου!

Η πρώτη αίσθηση που αποκόμισα από την σύντομη βόλτα μου μέσα στην πόλη με το συγκεκριμένο ποδήλατο :

Ο Θεέ μου… μετά από τόσα χρόνια δεν έχουν αλλάξει μορφή μόνο οι υπολογιστές και η τεχνολογία που διαθέτει τσιπάκια, αλλά και τα ποδήλατα!

Αναρτήσεις που λειτουργούν σωστά, ταχύτητες που μπαίνουν άμεσα με ένα απλό κλικ , δισκόφρενα που σταματάνε άψογα το ποδήλατο κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, προσεγμένες άνετες σέλες και όλα αυτά σε ένα όμορφο πακέτο που δεν ξεπερνά σε βάρος τα 15 κιλά ! Τρομερή εντύπωση μου έκανε και η ποιότητα κύλισης του ποδηλάτου! Είναι πραγματικά άνετο και σε τίποτα δεν θυμίζει εκείνα τα βαριά σκουριασμένα τρακτέρ που ονόμαζα ποδήλατα όταν ήμουν μικρός!

Είμαι πραγματικά ενθουσιασμένος και ελπίζω να παραμείνω έτσι για πολύ πολύ καιρό! Με καλωσορίζω στην ποδηλατική μου ζωή ! : )

Φοιτητική ζωή τέλος. Εδώ βάζουμε την τελεία ή μήπως όχι ;

Οι δυσκολότερες μέρες της ζωής μου από ψυχολογικής πλευράς είναι ετούτες εδώ αφού κλείνει (οριστικά;) το κεφάλαιο της ζωής μου που μπορούσα έστω και τυπικά να το ονομάσω φοιτητική ζωή. Μαζεύω το σπίτι… Και τι σπίτι… γεμάτο τεσσάρι παρακαλώ… και όταν λέω γεμάτο κυριολεκτώ! Τόσα πράγματα ! Ο Θεέ μου τι θα τα κάνω και πώς θα αδειάσω ετούτη τη σπηλιά που έζησα για 6 ολόκληρα χρόνια ;

Το σπίτι αδειάζει για πρώτη φορά μετά από τόσα χρόνια και όπως σε κάθε μετακόμιση αποφασίζεις τι θα κρατήσεις , τι θα πετάξεις και τι θα χαρίσεις. Κατά την διάρκεια λοιπόν της διαλογής βρήκα πράγματα που νόμιζα ότι δεν υπήρχαν ή που είχε ξεχάσει την ύπαρξη τους! Προσωπικά αντικείμενα, σημειώματα, ραβασάκια, αναμνηστικά, ζωγραφιές και σημειώσεις ακόμα και από το σχολείο!

Εκείνο το τόσο δα πραγματάκι από την Δ. που μου έφερε αναμνήσεις πολλά πολλά χρόνια πίσω, μερικά τραγούδια που είχα γράψει πριν 5-10-12 χρόνια, σημειώσεις για το πώς ένιωθα την τάδε μέρα του 2001 ακόμα και το 1999! Σημειώσεις για πράγματα που έπρεπε να κάνω κάποια συγκεκριμένη μέρα…

Κυρίως αντικείμενα άνευ υλικής αξίας, που όμως είναι ανεκτίμητα. Ζωγραφιά για την Ζ, τραγούδι για την Δ, σκονάκια του Γ, σκονάκια δικά μου (αυτό έλειπε!), βαθμολογημένα εργαστήρια του πρώτου εξαμήνου, φωτογραφίες από παλιές φιλίες και ανθρώπους που έχω να δω πάνω από 5 χρόνια!

Κάπου εκεί είναι που με πιάνει η μελαγχολία και λέω που στο καλώ πάω ; Τι αφήνω πίσω ; Τους φίλους ; Τους γνωστούς ; Τα παλιά αισθήματα ; Την ενήλικη ζωή μου μέχρι σήμερα ; Μάλλον όλα τα προηγούμενα !

Αλλά θυμάμαι τόσα πολλά… Φυσικά τα αισθηματικά που ήταν τη μια πάνω την άλλη κάτω, τα ζόρια στο πανεπιστήμιο, την πρώτη και τελευταία φορά που δάκρυσα για μάθημα που με έκοψαν και που αργότερα έγινα βοηθός καθηγητή (που να το ήξερα τότε…), τους φίλους που ήταν δίπλα μου στις δύσκολες στιγμές αλλά και στις καλές (ο Ε, ο Δ , ο Κ που ντύθηκαν μπράβοι για να με συνοδέψουν στην ορκωμοσία μου και που ήρθαν στις 8 το πρωί να πιούμε ουίσκια στο σπίτι…ά ρε αλήτες !!!) , τις παρέες που έκανα με χίλια δύο άτομα, τα ατέλειωτα ξενύχτια, τις ολυμπιακές βραδιές κατάποσης αλκοόλ (ε αυτό ακόμα γίνεται…) , το πόσο μικρός φαίνεται ο κόσμος πάνω από το μπαρ (το κάθε λογής μπάρ), το συναίσθημα του να κάνεις ραδιοφωνική εκπομπή (UoC Radio 96.7) και φυσικά το πόσο μπορείς να πιεις κατά την διάρκεια μιας 2ώρης εκπομπής που μετατρέπεται σε 6ώρη, την τρέλα του να ψήνουμε μπριτζόλες στο προάυλιο του πανεπιστημίου , τα τρελά πάρτυ στο πανεπιστήμιο που σε άλλα προσπαθούσα να κρατηθώ νηφάλιος τουλάχιστον μέχρι τις 2 το πρωί και σε άλλα έκανα τον μπάρμαν ή τον dj ! Το πάρτυ που κάναμε στο σπίτι του Ε, που μας μάζεψε η αστυνομία (που προσπάθησε δηλαδή) και που χρειάστηκε μετά το πάρτυ να βάψουμε το σπίτι! Τα παιχνίδια ρόλων που παίζαμε στο πρώτο έτος, το παρά λίγο βρικολάκιασμα αφού είχα να δω το φως του ήλιου για 6 ημέρες συνεχόμενα, που έχω κλείσει 49 ώρες άυπνος, που κοιμηθήκαμε στο αυτοκίνητο κοιτώντας το ηλιοβασίλεμα με έναν φραπέ στο χέρι…

Τα πτυχία (δεν) photocopies...

Πέρασαν αρκετοί μήνες από την τελευταία φορά που η αφεντιά μου πόσταρε κάτι σε ετούτο εδώ το blog. Λες και άνοιξε η γη και με κατάπιε! Όχι αγαπητοί φίλοι (και εχθροί) δεν ξεμπερδέψατε τόσο εύκολα με την πάρτη μου ούτε έφυγα για κάποιο διαστημικό ταξίδι προς Ανδρομέδα μεριά… Απλά είχα χαθεί κάπου ανάμεσα στο άπειρο και στο δυαδικό σύστημα με σκοπό να πάρω επιτέλους εκείνο το χαρτί που και επισήμως θα με ονομάζει «Μαθηματικό». Έβαλα τα δυνατά μου (μέχρι άκαμπτων κινήσεων που λέει και ο Πλατής) και τελικά τα κατάφερα οπότε τώρα θα γράφω τις ανεπανάληπτες ασυναρτησίες μου με ένα κάποιο επιστημονικό υπόβαθρο βρε παιδάκι μου.

Συνήθως όταν τελειώνεις κάτι, όταν κλείνεις ένα μεγάλο κεφάλαιο της ζωής σου συνηθίζεται να ευχαριστείς γονείς, φίλους, συγγενείς, συνεργάτες κ.τ.λ. Όχι… εγώ θα το κάνω λίγο διαφορετικά και επειδή έχω ευχαριστεί προσωπικά όλους όσους με βοήθησαν και όσους με στήριξαν σε διάφορες φάσεις (ίσως το κάνω αργότερα εδώ πέρα) για πρώτη φορά θα γίνω «κακός» και ΔΕΝ θα ευχαριστήσω την Αντονοπούλου που με έκοψε 4 φορές στο πιο ενδιαφέρον μάθημα μου έχω διαβάσει μέχρι σήμερα (και το οποίο είναι το 2^ο μάθημα που έχω διαβάσει πιο πολύ στην ζωή μου) και το οποίο φρόντισε να το μετατρέψει στην υπέρτατη μπουρδά ! Βαθιά ανάσα… Τώρα τσιρίζουμε… «Μη μιλάαααααας»

Άντε και καλά πτυχία στους υπόλοιπους !

Θέμα Εξέτασης... Παρακαλώ απαντήστε...

Παρακάτω αυτούσιο ένα θέμα που απευθύνεται σε πρωτοετείς φοιτητές του μαθηματικού. Παρακαλώ όσοι ξέρουν ας απαντήσουν στα παρακάτω ερωτήματα αλλά προσοχή : Οι απαντήσεις θα πρέπει να είναι ΠΛΗΡΩΣ ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΜΕΝΕΣ.

Επίσης παρακαλώ γράψτε μου πόσες φορές χρειάστηκε να διαβάσετε την εκφώνηση για να καταλάβετε το τι ζητάει...

ΘΕΜΑ

Δίνονται υποσύνολα Κ = { 2 , 4 } και Λ του Σ = { 0 , 1 , 2 , 3 , 4 , 5 }

i.) Αν Λ = { 2 , 4 }, πόσες σχέσεις ισοδυναμίας στο Σ έχουν ανάμεσα στις κλάσεις τους τα Κ , Λ ;
ii.) Το παραπάνω ερώτημα εάν Λ = { § κενό σύνολο }
iii.) Το ίδιο ερώτημα εάν Λ = { 3 }

Τα χάλια μας...

2 μήνες πέρασαν χωρίς κανένα post λες και ξαφνικά χάθηκα από προσώπου γης, αλλά όχι, είμαι ακόμα εδώ και προσπαθώ υπομένοντας τις ανοησίες του κάθε λογής κουτοπόνηρου που την έχει δει επιστήμονας.

Για την ιστορική πληρότητα του blog αναφέρω ότι σχετικά με το προηγούμενο post ότι πέρασα τη Γραμμική ΙΙ με τα κόπων και βασάνων, αφού αγανάκτησα να γράψω ένα 5 και να βγω από την αίθουσα με ένα αμυδρό χαμόγελο. Θέλετε και τα ποσοστά ; Έδωσαν 240 άτομα... πέρασαν 14... δηλαδή κάτω από το 6%.

Το έχω πει δεκάδες φορές και θα συνεχίσω να το λέω. Είναι ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ σε μάθημα να περνά ΜΟΝΟ το 5% ή το 10 % ή το 20 % των φοιτητών. Προφανώς όταν βλέπουμε τέτοια ποσοστά επιτυχίας και με την κοινή λογική σκεπτόμενοι δεν μπορούμε να δεχτούμε ότι το υπόλοιπο 95% ήταν αδιάβαστοι!

Φταίνε οι φοιτητές αλλά, άλλο τόσο φταίνε και οι καθηγητές. Είναι αδύνατον να είναι ΟΛΟΙ αδιάβαστοι. Σε άλλες χώρες του κόσμου εάν το ποσοστό ΑΠΟΤΥΧΙΑΣ είναι πάνω από το 25-30% τότε καλούν τον καθηγητή να απολογηθεί... Στην Ελλάδα (μέχρι πρότινος Μπανανιά) θεωρούμε λογικό ένα ποσοστό ΕΠΙΤΥΧΙΑΣ της τάξης του 30%.

Έχουν άραγε ποτέ σκεφτεί οι καθηγητές και οι διοικούντες τα πανεπιστήμια για το αν δίνουν κίνητρα στους φοιτητές τους να ασχοληθούν πραγματικά με το αντικείμενο που σπουδάζουν. Έχουν προσπαθήσει έστω και για μια φορά να προκαλέσουν το ενδιαφέρον των φοιτητών τους για το μάθημα ; Αν κρίνω από τη δική μου σχολή ελάχιστοι είναι οι καθηγητές που το κάνουν ή έστω που προβληματίζονται και το συζητούν ανοικτά. Είναι τόσο λίγοι μάλιστα που μπορώ να τους μετρήσω στα δάχτυλα του ενός χεριού μου και αν χρωστώ κάτι σε κάποιον, είναι σε αυτούς τους ανθρώπους που μου άνοιξαν τα μάτια...

Γραμμική ΙΙ έρχομαι...

Στις 5 η εξέταση , στις 8 ή θα κλαίμε ή θα γελάμε ...

Ερωτήσεις και απαντήσει για τον Ηλεκτρισμό – Το ήξερες ;

Γραμμένα όσο πιο απλά γίνεται (Εκλαϊκευμένη επιστήμη;;) Παρακάτω μερικές αλήθειες και μύθοι σχετικά με τον ηλεκτρισμό

Γιατί όταν τα πουλιά κάθονται στα ηλεκτροφόρα καλώδια της ΔΕΗ δεν τα χτυπάει το ρεύμα ;

Αν παρατηρήσετε πιο προσεκτικά θα δείτε ότι τα πουλιά αγγίζουν μόνο ένα καλώδιο ρεύματος και κανένα άλλο διπλανό. Έτσι το ρεύμα ναι μεν μπαίνει στο σώμα τους αλλά δεν μπορεί να βρει κάποια έξοδο για να συνεχίσει την πορεία του. Οι οργανισμοί δεν έχουν πρόβλημα με το ηλεκτρικό ρεύμα αυτό καθε αυτό αλλά με την ελεύθερη διέλευση του από μέσα τους. Εάν το ηλεκτρικό ρεύμα μπορεί αν μπει στο σώμα και να εξέλθει από αυτό τότε μας χτυπάει το ρεύμα σε αντίθετη περίπτωση δεν θα καταλάβουμε τίποτα. Για να σε χτυπήσει το ρεύμα θα πρέπει να κλίσεις κύκλωμα, δηλαδή να δώσεις στο ρεύμα μια έξοδο διαφυγής. Για παράδειγμα να αγγίξεις το διπλανό καλώδιο ή να πατήσει ταυτόχρονα στη γη. Σε αυτήν την περίπτωση το ρεύμα από το καλώδιο περνάει από μέσα σου και στην συνέχεια καταλήγει στην γη οπότε και σε χτυπάει το ρεύμα.

Το ρεύμα παράγεται από τα κινούμενα ηλεκτρόνια που περνούν μέσα από τα καλώδια με μεγάλη ταχύτητα. Εάν αυτά περάσουν μέσα από το σώμα μας με μεγάλη ταχύτητα τότε καταστρέφουν τον οργανισμό μας. (Το γιατί καταστρέφουν το οργανισμό μας είναι άλλη ιστορία)


Το Νερό ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ καλός αγωγός του ρεύματος !

Όταν λέμε καλός αγωγός του ρεύματος εννοούμε ότι επιτρέπει στο ρεύμα να περάσει από μέσα του (π.χ ανθρώπινο σώμα) ενώ όταν λέμε κακός αγωγός ότι δεν το αφήνει να περάσει (π.χ το ξύλο).

Έχουμε ακούσει χιλιάδες φορές ότι το νερό είναι ο νούμερο ένα κίνδυνος σε συνδυασμό με τον ηλεκτρισμό. Το νερό όμως δεν είναι καλός αγωγός του ρεύματος. Τότε όμως γιατί μας λένε να μην αγγίζουμε π.χ τους ηλεκτρικούς διακόπτες με βρεγμένα χέρια ;

Το νερό από μόνο του δεν είναι αγωγός του ρεύματος αλλά το ηλεκτρικό ρεύμα περνάει από μέσα του εξαιτίας των αλάτων και των άλλων στοιχείων που υπάρχουν σε αυτό. Έτσι το νερό της βρύσης που δεν είναι καθαρό 100% επιτρέπει στο ρεύμα να περάσει από μέσα του. Το ίδιο συμβαίνει και με το εμφιαλωμένο πόσιμο νερό το οποίο ούτε αυτό είναι 100% καθαρό νερό καθώς και με το θαλασσινό νερό.

Το ρεύμα δεν περνάει όμως από το απιονισμένο, πεντακάθαρο νερό που χρησιμοποιούμε καθημερινά σε διάφορες ηλεκτρικές ή μηχανικές συσκευές όπως είναι το αυτοκίνητο, το σίδερο κ.τ.λ


Γιατί αν ρίξω ένα ηλεκτροφόρο καλώδιο στη Θάλασσα δεν θα με χτυπήσει το ρεύμα ;

Το θαλασσινό νερό είναι καλός αγωγός του ηλεκτρικού ρεύματος αλλά εξαιτίας της τεράστιας ποσότητας του αναγκάζει το ρεύμα να εξαπλωθεί σε τεράστιες αποστάσεις οπότε και ατονεί η ένταση του χωρίς να μπορεί να προκαλέσει ηλεκτροπληξία. Φανταστείτε για παράδειγμα το ηλεκτρικό ρεύμα που σας χτυπάει από μια μπαταρία. Φυσικά η παραπάνω περίπτωση αφορά ότι θα παρέχουμε στο ηλεκτροφόρο καλώδιο σταθερή “ποσότητα” ρεύματος.

Το ρεύμα έχει την ιδιότητα να εξαπλώνεται “ομοιόμορφα” σε όλη την έκταση μιας επιφάνειας αλλά για να γίνει αυτό χρειάζεται περισσότερο ρεύμα. Η Θάλασσα όμως είναι τόσο μεγάλη σε έκταση που θα χρειαζόταν αδιανόητα τεράστια ποσότητα ρεύματος για να ηλεκτριστεί. Μέχρι σήμερα τουλάχιστον τόση ηλεκτρική ενέργεια δεν μπορούμε να παράγουμε ή και αν τα καταφέρουμε δεν υπάρχει συμβατικό καλώδιο που να μπορεί να αντέξει τέτοιες ποσότητες ρεύματος.
Για παρόμοιο λόγο πέφτει η ασφάλεια στο σπίτι μας όταν ανάψουμε πολλές ενεργοβόρες συσκευές, αφού οι συσκευές ζητούν διαμέσου του καλωδίου μεγαλύτερη ποσότητα ρεύματος από ότι αντέχουν και έτσι υπάρχει ένας διακόπτης που μόλις εντοπίσει μεγαλύτερη ποσότητα ρεύματος ανοίγει το κύκλωμα και δεν επιτρέπει στο ρεύμα να περάσει. Έτσι αποφεύγονται ζημιές τόσο στις ηλεκτρικές συσκευές όσο και στα καλώδια που κινδυνεύουν να λιώσουν.


Γιατί οι νοικοκυρές όταν ακουμπάνε το σίδερο για να δουν εάν ζεστάθηκε το ακουμπούν με το εξωτερικό μέρος των δαχτύλων τους και όχι με την παλάμη τους ;

Το παραπάνω το κάνουν σχεδόν όλες οι νοικοκυρές αλλά ελάχιστες ξέρουν γιατί το κάνουν. Όταν το ηλεκτρικό ρεύμα περνάει μέσα από το σώμα μας, ενεργοποιούνται εκούσια τα νεύρα που κινούν τα δάχτυλα μας με αποτέλεσμα η παλάμη μας να κλείνει και να γίνετε γροθιά.

Στην περίπτωση λοιπόν που το σίδερο έχει διαρροή ρεύματος η παλάμη μας ναι μεν θα κλείσει αλλά θα κλείσει προς τα έξω με αποτέλεσμα να μπορούμε εύκολα να απομακρύνουμε το χέρι μας. Σε αντίθετη περίπτωση κλείνοντας η παλάμη μας θα γραπώσει δυνατά το ηλεκτρικό σίδερο και δεν θα μπορούμε να ελευθερωθούμε.


Υπάρχουν άνθρωποι που δεν τους χτυπά το ρεύμα ;

Και ναι και όχι. Υπάρχουν άνθρωποι που αποδεδειγμένα μπορούν να αντέξουν ρεύμα ισχύος ακόμα και της πρίζας του σπιτιού μας και να ανάψουν μια λάμπα που κρατούν στο χέρι τους χωρίς να πάθουν ηλεκτροπληξία (Έχω την τιμή να γνωρίζω έναν). Στην πραγματικότητα παθαίνουν ζημιά αλλά όχι στο μέγεθος που παθαίνουν οι υπόλοιποι άνθρωποι. Οι επιστήμονες ακόμα δεν έχουν καταφέρει να βρουν το γιατί αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι παρουσιάζουν μεγαλύτερη αντοχή τον ηλεκτρισμό. Σε κάθε περίπτωση εάν είστε ένα από αυτούς καλύτερα να μην δοκιμάζεται συχνά την τύχη σας με το ρεύμα. Σε γενικές γραμμές η καταστροφή από το ηλεκτρικό ρεύμα λειτουργεί αθροιστικά εάν η διέλευση του από το ανθρώπινο σώμα πραγματοποιείται σε συχνές χρονικές περιόδους.

Το καλοκαίρι έφτασε.... έφτασε ;;;

Το καλοκαίρι έφτασε εμπρός βήμα ταχύ να το προϋπαντήσουμε παιδιά με το χιοταχί τραγουδούσε πριν από 20 χρόνια ο Βασίλης και σήμερα είναι πιο επίκαιρο από ποτέ.... όχι δεν θα ασχοληθώ για μια ακόμα φορά με το περιβάλλον, αφού είπαμε οικολόγος αλλά να μη το ξεφτιλίσουμε κιόλας....

Το καλοκαίρι έφτασε λοιπόν και για να ακριβολογώ έχει φτάσει εδώ και μέρες για να μην πω μήνες αλλά εγώ, σταθερός σαν βράχος καθισμένος στην λούξ πολυθρόνα μου που είναι επενδεδυμένη με απομίμηση δερματίνης (δηλαδή απομίμηση της απομίμησης του δέρματος) προσπαθώ να συγκεντρωθώ για να διαβάσω το μάθημα που θα κλείσει και επισήμως το χειμώνα στις 29 Ιουνίου.

Τότε δηλαδή που θα αξιωθώ να βρω λίγο χρόνο για να κάνω κανά μπάνιο στη Θάλασσα. Μέχρι τότε απλά σκέφτομαι το τι θα μπορούσα να κάνω μέσα σε 10 ημέρες διακοπών. Να πάω με την παρέα στη Χρυσή (νησάκι νότια της Ιεράπετρας), να πάω μια βόλτα από τα Χανιά για μερικές ημέρες, να πάω για σερβάϊβορ στο κεδρόδασος άντε και σε κανά νησάκι των Δωδεκανήσων... Α... να μην ξεχάσω και το πρώτο Σάββατο του Αυγούστου στα Φαλάσερνα το μπίτς πάρτυ.

Γραμμικός και μη Προγραμματισμός.... Που είναι η έξοδος ;

Ψάχναμε να βρούμε την έξοδο στον Γραμμικό και μη Προγραμματισμό... 6 Θέματα εκ των οποίων τ 5 ήθελαν πάνω από 4 ώρες για να λυθούν. Πραγματικά αναρωτιέμαι εάν οι καθηγητές βγάζουν το “άχτι” τους με αυτόν τον τρόπο και φυσικά αυτοί που την πληρώνουν είναι τα μεγάλα έτη που χρωστάνε λίγα μαθήματα και θέλουν να πάρουν το πτυχίο τους. Οκ δέχομαι ότι εάν είχα γράψει ένα 8 στην πρόοδο και είχα πάρει και ένα 8 στα εργαστήρια περνούσα για πλάκα γράφοντας μόλις 2 ώρες (δλδ 2.5 θέματα) αλλά δεν μπορούν οι ορισμένοι να καταλάβουν ότι δεν περιστρέφονται όλα γύρω από το μάθημα τους και ότι παράλληλα με το δικό τους τρέχουν και αρκετά άλλα. Πάντως παρά το ότι ήμουν πολύ καλά διαβασμένος δεν έχω ιδέα τι στο καλό έχω γράψει γιατί ενώ ήξερα πως λύνονται όλα τα θέματα 100% δεν προλάβαινα να τα γράψω. Πιστέψτε με αυτό είναι το χειρότερο συναίσθημα... Σε γενικές γραμμές τώρα τέτοια π***α σε μάθημα είχαμε χρόνια να φάμε αφού α.) Δεν είχες χρόνο για να γράψεις , β.) Τα θέματα ήταν παραπάνω από δύσκολα γ.) γράφαμε σε ένα αμφιθέατρο χωρίς air-condition και χωρίς φώτα παρακαλώ.... (Μετά τις 7 ίσα που βλέπαμε το γραπτό μας).

Από ότι με ενημέρωσαν παρόμοιας δυσκολίας θέματα μπήκαν και σε ένα άλλο μάθημα κορμού την Άλγεβρα και μάλιστα από καθηγητή που δεν το συνηθίζει. Μου είπαν τα θέματα και πραγματικά έμεινα έκπληκτος αφού 9 στα 12 θέματα ήταν από 50 συγκεκριμένες σελίδες ενός βιβλίου 350...

Γραμμικός και μη Προγραμματισμός.... πάω για εξέταση...

Επιτέλους ;;; η εξεταστική ξεκίνησε και για εμένα! Σε μερικές ώρες εξετάζομαι στον Γραμμικό και Μη Γραμμικό προγραμματισμό ενώ “έκαψα” για το Σεπτέμβρη την Ανάλυση Πολλών Μεταβλητών αφού φρόντισαν να βάλουν την εξέταση του μερικές ώρες πριν από τον Γραμμικό και Μη προγραμματισμό (για συντομία Βελτιστοποίηση). Το άν η εξεταστική θα πάει καλά θα δείξει... ευελπιστώ πώς θα πάει καλά...

Τι περιέχει αυτό το μάθημα ; Τίποτα το τρομερό... Simplex, Δυϊκή Simplex, Simplex μικρότερου tablue , Τροποποιημένη simplex , M-Μέθοδος, Γραφική επίλυση αλγεβρικών συστημάτων , αλγεβρική λύση καθώς και προβλήματα γραμμικού προγραμματισμού με περιοριστικούς παράγοντες ή χωρίς, προβλήματα κυρτού προγραμματισμού και φυσικά τα ανεκδιήγητα προβλήματα τετραγωνικού προγραμματισμού που αν πέσουν σαν θέμα την έβαψα...

Παρά τη δυσκολία του... το συγκεκριμένο είναι ένα από τα ελάχιστα μαθήματα που έχουν άμεση πρακτική εφαρμογή, αφού λύνοντας ένα πρόβλημα γραμμικού προγραμματισμού μπορείς να δεις για παράδειγμα τι συνδυασμό προϊόντων πρέπει να κάνεις έτσι ώστε να πάρεις το μέγιστο κέρδος ή αντίστοιχα το ελάχιστο κόστος....

Πάω...

Μπράβο

Το ότι θα έφτανα να πω μπράβο στην κυβέρνηση πραγματικά δεν το περίμενα...

Καλό είναι να θίγουμε τα κακώς κείμενα αλλά... να επιβραβεύουμε και τις σωστές κινήσεις. Οκ ξέρω ότι διανύουμε την χειρότερη περίοδο των σύγχρονων χρόνων ως προς την ακρίβεια (4.9% ο πληθωρισμός για τον Μάιο) αλλά σε μερικά πράγματα αξίζει να πεις ένα μπράβο σε κάποιους.

Η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι οι σεισμόπληκτοι θα λάβουν άμεσα 3000 ευρώ ενώ όσοι έχασαν την οικοσυσκευή τους θα λάβουν 10.000 ευρώ επιπλέον. Αρκετών οικογενειών τα σπίτια ή καταστράφηκαν ολοσχερώς (κατέρρευσαν) ή πρέπει να γκρεμιστούν άμεσα αφού έχουν υποστεί πολύ σημαντικές ζημιές.

Το κράτος δήλωσε ότι θα αναλάβει όλα τα έξοδα διαμονής των οικογενειών καθώς και την ανέγερση των νέων τους σπιτιών.

Για αυτόν και μόνο αυτόν τον λόγο ανάμεσα στις πολλές φωνές αρνητικής κρητικής ένα μπράβο στη κυβέρνηση.

Ελπίζω μονάχα τα χρήματα και τα σπίτια να χτιστούν μέσα σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα γιατί παρόμοιες υποσχέσεις έδωσαν (η Ν.Δ.) και για τους πυρόπληκτους και ακόμα μυρίζουν τα καμένα... Φυσικά το ίδιο έγινε και για τους σεισμόπληκτους του 99 (από το ΠΑΣΟΚ) που ακόμα στα κοντέινερ μένουν...

χμμ... μισό μπράβο μάλλον και επιφυλάσσομαι για το άλλο μισό !

Πώς θα έπρεπε να είναι ένα ΜΜΕ ;

Πριν από μερικές ημέρες είχα μια κουβέντα με μερικούς γνωστούς για το πιο θεωρούμε πιο αξιόπιστο και αντικειμενικό ΜΜΕ. Από εφημερίδες, ραδιόφωνα και τηλεόραση. Το ερώτημα είναι πώς ορίζει ο κάθε ένας από εμάς την αξιοπιστία & την αντικειμενικότητα ενός μέσου. Ας πάρουμε για παράδειγμα τις εφημερίδες. Ποια εφημερίδα θεωρείται αντικειμενική;

Προσωπικά καμία

Μπορεί κατά την κρίση μας κάποια εφημερίδα να παρουσιάζει τα γεγονότα από την σωστή οπτική γωνία π.χ εγώ μπορεί να συμφωνώ με όσα γράφει ο Ριζοσπάστης αλλά σίγουρα δεν μπορώ να πω ότι είναι μια αντικειμενική εφημερίδα. Αποτελεί μια καθαρά κομματική εφημερίδα και άρα θα προβάλει τις θέσεις του κόμματος. Ας πάρουμε τώρα την Ελευθεροτυπία. Ούτε αυτή είναι αντικειμενική αφού παρουσιάζει τα γεγονότα από την δική της οπτική γωνία...

Η γνώμη μου είναι ότι ένα ΜΜΕ θα έπρεπε να είναι πάνω από όλα αντικειμενικό και να προσφέρει την είδηση ακριβώς ως έχει χωρίς περιττές σάλτσες και σχολιασμό επιτρέποντας στον αναγνώστη να πάρει μόνος του μια θέση απέναντι στο θέμα. Φυσικά και δέχομαι ότι ένα ιδανικό ΜΜΕ θα πρέπει να παρουσιάζει και τις προσωπικές απόψεις των συντακτών του πάνω στα θέματα της επικαιρότητας αλλά αυτό θα πρέπει να γίνεται σε ξεχωριστές στήλες και όχι να ενσωματώνονται μέσα στα άρθρα δημιουργώντας τις περισσότερες φορές λάθος εντυπώσεις.

Για παράδειγμα ο τίτλος :
“Το υπουργείο αυξάνει τους φόρους κατά 2% το 2009”

είναι ένας αντικειμενικότατος τίτλος αφού παρουσιάζει ένα γεγονός που ισχύει ενώ εάν γράφαμε

“Μοναδική λύση για το υπουργείο η αύξηση των φόρων κατά 2% το 2009”

σαφώς και δεν είναι ένας αντικειμενικός τίτλος. Ενδεχομένως η μοναδική λύση να είναι όντως η αύξηση των φόρων, αλλά γιατί πρέπει να μου το πεις εσύ αυτό; Δεν μπορώ να κρίνω μόνος μου; Κάποιος κακόπιστος θα έκρινε τον δεύτερο τίτλο ως προπαγάνδα υπέρ του υπουργείου ενώ ένας καλόπιστος θα πίστευε ότι αφού έτσι το γράφουν, έτσι θα είναι...

Μα δεν θέλω να ανήκω ούτε στην μια κατηγορία, ούτε στην άλλη. Θέλω να κρίνω μόνος μου με βάση τα δικά μου κριτήρια για το αποτέλεσμα και τις αιτίες ενός γεγονότος. Φυσικά θέλω να ενημερωθώ και για τις απόψεις των υπολοίπων πάνω στο θέμα, αλλά όχι στο κεντρικό άρθρο.

Πριν από χρόνια μάλιστα που προσπάθησα να ασχοληθώ με τον τομέα και δημιούργησα μαζί με κάποιους άλλους ένα είδος ΜΜΕ. Το πρώτο (και μοναδικό ίσως) πράγμα στο οποίο συμφωνήσαμε ήταν ότι θα παρουσιάζαμε στις κεντρικές μας ειδήσεις τα γεγονότα από όσο πιο αντικειμενική πλευρά ήταν δυνατό. 4500 άρθρα ειδήσεων αργότερα ήταν ζήτημα εάν σε 2-3 από αυτά παρουσιαζόταν και η προσωπική μας άποψη. Άν και το εν λόγο ΜΜΕ σταμάτησα άδοξα την πορεία του, αγκαλιάστηκε από το κοινό με πρωτοφανή τρόπο και έγινε πλέον εμφανές ότι είναι πάρα πολύ αυτοί που επιθυμούν διακαώς ένα αντικειμενικό ΜΜΕ το οποίο θα παρουσιάζει την είδηση ως έχει χωρίς να τους καθοδηγεί προς συγκεκριμένους, (πολιτικούς τις περισσότερες φορές) χώρους, Τελεία.

Η επανάσταση του καναπέ ;

Χθες κατάφερα και κρατήθηκα, αρκέστηκα μόνο στο να πω “Καλό Μήνα”. Δεν έβαλα πρώτο θέμα της ημέρας την Αμαλία που 1 χρόνο πριν έχασε την ζωή της από την αναισθησία και την υποκρισία του φακελοδίαιτου Ιατροφαρμακευτικού συστήματος της χώρας μας και αυτό γιατί δεν μπορώ να καταλάβω αυτές τις “εικονικές” επαναστάσεις! Εμ... επανάσταση δεν γίνεται από τον καναπέ ή έστω μέσα από το internet. Το internet μπορεί να αποτελέσει μόνο το έναυσμα αλλά σίγουρα, όχι δεν αποτελεί μια επανάσταση κατά του συστήματος. ( Διαβάστε για την Αμαλία εδώ )

Ακόμα ένας άνθρωπος που έφυγε τέτοιες ημέρες πριν από έναν χρόνο, ο Σωτήρης Μουστάκας ο οποίος πάλευε με την “επάρατη” νόσο...

Αλήθεια πιστεύεται ότι δεν έχουν βρει σήμερα τρόπο να καταπολεμήσουν τον καρκίνο; Στην εποχή που το DNA κάνει για εμάς κωλοτούμπες και κυκλοφορούν “φάρμακα” που θα μας κάνουν υπερ-ανθρώπους ακόμα και στα super market ε δεν πιστεύω ότι δεν έχουν βρεί την θεραπεία για το 99% των καρκίνων!

Να σας θυμίσω ότι η Bayer είχε επί 15-20 χρόνια έτοιμη την Ασπιρίνη αλλά δεν την έβγαζε στην αγορά γιατί τα άλλα, τα εναλλακτικά φάρμακα που πούλαγε κόστιζαν πολύ περισσότερο... Χιλίαδες άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους “παλεύοντας” με τα συμβατικά φάρμακα που περίμενε να εξαντλήσει η εταιρία και σήμερα αγοράζεις την ασπιρίνη ακόμα και από ένα περίπτερο...

Καλό μήνα

Είπα αυτή τη φορά να σας πώ καλό μήνα...
Α... και καλό καλοκαίρι :)