Wednesday, February 21, 2007

Στη Βουλή ο Νόμος Πλαίσιο

Η Κυβέρνηση κατέβασε στη Βουλή όπως ήταν αναμενόμενο το νέο νόμο πλαίσιο για τη τριτοβάθμια εκπαίδευση και όπως γίνεται πάντα στο χώρο της παιδείας οι φοιτητές και οι καθηγητές αντιδρούν έντονα. Μαζί τους αντιδρά και το ΠΑΣΟΚ αλλά να είστε σίγουροι ότι όσο και να αντιδράσει στο τέλος θα αψηφήσουν τις φωνές των φοιτητών και θα το ψηφίσουν. Εγώ θα σταθώ σε 2-3 σημεία του νέου Νόμου πλαισίου που μου έκαναν εντύπωση.

1. Ο πρύτανης πλέον θα εκλέγεται από το σύνολο των φοιτητών και όχι από τους εκπροσώπους των φοιτητικών παρατάξεων.

Το συγκεκριμένο σημείο θεωρώ ότι είναι ένα πολύ σημαντικό κεφάλαιο στις πανεπιστημιακές εκλογές. Αποδυναμώνει την ισχύ των φοιτητικών παρατάξεων και ενδεχομένως «αποδυναμώσει» την ισχύ ενός πρύτανη αφού θα είναι εξαρτημένος από το σύνολο των φοιτητών και όχι από 1-2 μεγάλες φοιτητικές παρατάξεις.

Σε γενικές γραμμές ο νόμος πλαίσιο στο συγκεκριμένο σημείο κινείται σε σωστό δρόμο αλλά διατηρώ τις επιφυλάξεις μου γιατί ζούμε στη χώρα του ρουσφετιού. Προσπαθώ να φανταστώ τα «λαδώματα» από τους υποψηφίους προς χιλιάδες φοιτητές που για παράδειγμα ενδιαφέρονται για ένα μεταπτυχιακό ή κάποια θέση εργασίας μέσα στο πανεπιστήμιο.

2. Άρση του Ασύλου με απόφαση των 2/3 του Πρυτανικού συμβουλίου. Πρακτικά χωρίς τη σύμφωνη γνώμη των φοιτητών.

Εδώ τα συναισθήματα μου είναι ανάμικτα. Από τη μία δεν αντέχω να βλέπω αλλά και να ζω αυτή τη φρικτή κατάσταση που επικρατεί μέσα στα πανεπιστήμια αλλά από την άλλη (και καθώς προέρχομαι από οικογένεια που αγωνίστηκε και κυνηγήθηκε επί χούντας) θεωρώ το άσυλο φοιτητικό κεκτημένο οπότε οι φοιτητές είναι αυτοί που θα έπρεπε να έχουν τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο.

Η Κυβέρνηση υποστηρίζει ότι ο νόμος πλαίσιο αφορά την ευκολότερη άρση του ασύλου όταν λαμβάνουν χώρα στους πανεπιστημιακούς χώρους κακουργηματικής φύσης αδικήματα. Μα αυτό ισχύει και τώρα αφού ο εισαγγελέας μπορεί αυτεπάγγελτα να στείλει τις δυνάμεις καταστολής μέσα στους χώρους του πανεπιστημίου σε μια τέτοια περίπτωση, οπότε μάλλον ο Νόμος πλαίσιο προσανατολίζεται στη πλήρη κατάργηση του φοιτητικού ασύλου.

3. Ο Μέγιστος χρόνος σπουδών θα είναι το διπλάσιο του επίσημου χρόνου σπουδών. Για παράδειγμα για μια σχολή 4ετών θα υπάρχει όριο maximum 8 χρόνια σπουδών. Μετά ο φοιτητής θα διαγράφεται.

Εδώ η λογική λέει ότι το παραπάνω είναι ένα σωστό μέτρο αλλά δυστυχώς δεν ζούμε σε μια κοινωνία που η λογική επικρατεί πάντα. Τι θα γίνει με όλους αυτούς τους φοιτητές που για αντικειμενικούς λόγους δεν μπορούν να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα. Μη με ρωτήσετε γιατί… οι απαντήσεις είναι προφανείς…

Οι περισσότεροι πανεπιστημιακοί μάλιστα υποστηρίζουν ότι οι «αιώνιοι» φοιτητές δεν αποτελούν πρόβλημα για τα δημόσια πανεπιστήμια αφού δεν τα επιβαρύνουν οικονομικά αφού ούτε δωρεάν συγγράμματα λαμβάνουν, ούτε πάσο, ούτε τα τυχών επιδόματα για στέγαση και σίτιση. Οι περισσότεροι από αυτούς δεν παρακολουθούν καν τα μαθήματα αλλά διαβάζουν μόνοι τους και προσέρχονται για να δώσουν εξετάσεις. Εάν το πρόβλημα είναι το 8σέλιδο φύλο που εξετάζονται ας το πληρώνουν βρε παιδάκι μου.

No comments:

Post a Comment