Στο μπάρ...

Δεν είμαι ο τύπος που πηγαίνει στα μπαρ και ακούσει «σκυλάδικα» αφού προτιμώ τις ταβέρνες, τα ρακάδικα κ.τ.λ δηλαδή σε μαγαζιά στα οποία μπορείς να μιλήσεις με τον διπλανό σου. Οκ πάω σε κάποια πολύ συγκεκριμένα «μπάρ» τα οποία παίζουν από εναλλακτική μουσική μέχρι ρόκ. Σπάνια λοιπόν θα βρεθώ σε σκυλάδικο και ακόμα πιο σπάνια θα έχω όρεξη για να κάτσω περισσότερο από 1 ώρα σε ένα τέτοιο μαγαζί.

Τι έγινε όμως τώρα; Κατέβηκα στα μέρη μου για μια ημέρα επειδή είχα κάποια δουλειά και αφού βρέθηκα με μερικούς γνωστούς πήγαμε αρχικά για ρακί στου Ματθαίου (συμμαθητής μου, με τον οποίο κάποτε γουστάραμε και κυνηγούσαμε την ίδια γκόμενα…) ο οποίος αφού μας καλωσόρισε κέρασε όπως ήταν επόμενο μια δύο ρακές. Από το ρακάδικο φύγαμε στις 3 το πρωί και πέταξε η αδερφή μου την ιδέα «Πάμε να πιούμε ένα ποτό κάτω και μετά πάμε σπίτι;»

Ένα ποτό μόνο όμως! Όλοι συμφώνησαν ότι θα πίναμε ένα ποτό και τίποτα περισσότερο.

Μπήκαμε στο αυτοκίνητο… φτάσαμε στο μπάρ-club-σκυλάδικο !

Πανικός! Με βλέπει ο ένας μπάρμαν αρχίζει τις χαιρετούρες και βγάζει πάνω στο μπάρ μια κανάτα! «Κερασμένη! Μου λέει» (κανάτα : Μια κανάτα 1,5 ή 2 λίτρα γεμάτη μπύρα ανακατεμένη με βότκα που την πίνεις σαν σφινάκια σε νεροπότηρα!)

Την πίνουμε γρήγορα γρήγορα και παραγγέλνουμε ποτά. Εγώ παραδοσιακά ένα Cuba Libre το οποίο μπορεί να είναι πολύ ωραίο και δροσερό σαν ποτό αλλά σε βγάζει γκόλ μέσα σε ελάχιστα λεπτά.

Περνάνε μερικά λεπτά και με βλέπει ο ένας εκ των ιδιοκτητών του club. «Έλα αγόρι μου… τι κάνεις; Πώς τα περνάς; Πώς και από εδώ;» και κάνει νόημα για σφινάκια τεκίλας. Τα κατεβάζουμε και αυτά! Δεπτερόλεπτα αργότερα εμφανίζεται ο δεύτερος μπάρμαν με μια ακόμα κανάτα. «Κερασμένη μου λέει…» (Αρχίσαμε λέω από μέσα μου και προετοιμάζω το στομάχι μου για άγρια κόλπα!)

Τι να κάνω; Να τους προσβάλω ; Δεν γίνεται. Λίγο αργότερα εμφανίζεται ο Ματθαίος που είχε το ρακάδικο στο οποίο ήμασταν αρχικά και είχε έρθει για ένα χαλαρό ποτό μετά το κλείσιμο. Μου φέρνει ο μπάρμαν μια σειρά σφινάκια τεκίλα και μου λέει «Κερασμένα από το Ματθαίο!» Πάνε κάτω και αυτά!

15 λεπτά αργότερα κάνει την εμφάνιση του και ο δεύτερος ιδιοκτήτης του club. «Εεεεε πακέτοοοο ! Τι κάνεις αγορίνα μου;» … καλά του απαντάω λίγο διστακτικά… «Νίκοοοο φωνάζει στο μπάρμαν! Βάλε μια κανάτα !» Ακόμα μια κανάτα κερασμένη…

Την κατεβάζουμε και αυτή, αλλά σαν καλός πότης πρέπει να κεράσω τώρα και όσους με κέρασαν! Έχουμε και λέμε. Μια γύρα με κάθε έναν από τους 3 μπάρμαν. Μια γύρα με κάθε έναν από τους 2 ιδιοκτήτες. Μια γύρα με το Ματθαίο από απέναντι. Και 2 ακόμα γύρες με όλους μαζί !

Μετά ήπιαμε και κάτι άλλα πράγματα που άνετα γέμιζαν μια μπανιέρα αλλά όπως ήταν λογικό έχασα το λογαριασμό…

Ε, βγάλτε τα συμπεράσματα σας !