Αυτά τα ιδιωτικά Πανεπιστήμια...

Μαθήτρια που πάει σε ιδιωτικό σχολείο και δεν διαβάζει ούτε τα απαραίτητα φυσικά κάνει ιδιαίτερα μήπως και ανταποκριθεί έστω και στο ελάχιστο αλλά ούτε και εκεί διαβάζει. Έξαλλη η καθηγήτρια της λέει ότι έτσι όπως πάει θα μείνει στην ίδια τάξη και η κατά τα άλλα πανέξυπνη μαθήτρια απαντάει “Ναι σιγά μη με αφήσουν στην ίδια τάξη, να χάσουν τον πελάτη;”

Ίσος να ακούγεται αστείο αλλά είναι πραγματικότητα και είναι το ένα από τα κακά που θα έρθουν με τα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Ναι μας είπε ο υπουργός ότι για να μπει κάποιος σε ένα ιδιωτικό πανεπιστήμιο θα δίνει κανονικά πανελλήνιες εξετάσεις όμως δεν μας είπε το τι ισχύει τώρα στα ΑΕΙ της χώρας μας. Το ότι δηλαδή εφόσον κάποιον φοιτητής έχει περάσει σε κάποιο τμήμα ΑΕΙ (δεν έχει σημασία σε ποιο) και θέλει να πάει σε κάποιο άλλο τότε αρκεί να τον δεχτεί εκείνο το άλλο τμήμα. Τα τμήματα μπορούν να δεχτούν έναν φοιτητή αποκλειστικά και μόνο από το διοικητικό συμβούλιο τους ανεξαρτήτως εάν έχει συγκεντρώσει την βαθμολογία που χρειάζεται. Και μη μου πείτε πώς όχι γιατί εγώ μόνο γνωρίζω προσωπικά περίπου 10 περιπτώσεις όπου φοιτητές με 15 μπήκαν Ιατρική , Υπολογιστές , Πολυτεχνείο...

Τα ιδιωτικά πανεπιστήμια θα υποβαθμίσουν τα δημόσια. Αυτό δεν είναι μια εκτίμηση αλλά μια πραγματικότητα που βιώνουν καθημερινά οι φοιτητές σε “ανεπτυγμένες” χώρες όπως είναι η Αγγλία , η Γαλλία , η Αμερική κ.τ.λ αλλά το πρόβλημα δεν σταματά εκεί. Ο γονιός θέλει προφανώς ότι καλύτερο για το παιδί του οπότε έχει δεν έχει θα κάνει τα πάντα για να βρει λεφτά και να πληρώσει τα δίδακτρα του ιδιωτικού πανεπιστημίου.

Αν τα έχει τα χρήματα ΟΚ, πάω πάσο αλλά επειδή οι στατιστικές στη χώρα μας άλλα λένε, λίγοι είναι αυτοί που θα μπορούν να δίνουν από 100.000 έως και 300.000 ευρώ για να σπουδάσει το παιδί τους σε ένα ιδιωτικό πανεπιστήμιο. Εύκολα θα πει κάποιος ότι, εντάξει, εάν δεν έχει χρήματα τότε το παιδί θα πάει στο δημόσιο πανεπιστήμιο...

Η πραγματικότητα όμως διαφέρει και έχει δοκιμαστεί στο εξωτερικό με “επιτυχία”.

Τι γίνεται λοιπόν στο εξωτερικό ;

Για να πάει το παιδί στο Α ιδιωτικό πανεπιστήμιο παίρνει ένα “φοιτητικό δάνειο” που θα πρέπει να ξεπληρώνει μέχρι τα 40 του και βάλε... Αντί ο φοιτητής να χαρεί τη ζωή του κατά τα φοιτητικά του χρόνια αλλά και μετά να είναι έτοιμος να ανοίξει τα φτερά του θα έχει δίπλα του μια τράπεζα που θα τον κρατάει δεμένο για όλη του τη ζωή, απειλώντας τον ανά πάσα στιγμή ότι θα του πάρει ότι έχει και δεν έχει. Κόπιασε να αποκτήσει ένα πτυχίο που όμως και αυτό ανήκει σε μια τράπεζα.

Παρακαλώ μη μου πείτε ότι εάν δεν μπορεί, δεν θα πάρει δάνειο αφού το 80% των Ελλήνων χρωστούν σε τράπεζες είτε με καταναλωτικά ή στεγαστικά δάνεια είτε με πιστωτικές κάρτες είτε για αγορά αυτοκινήτου με δώσεις. Δέχομαι ότι κάποιοι χρωστούν στις τράπεζες και για αυτό φταίει το κούφιο το κεφάλι τους που ενώ δεν έχουν θέλουν να πηγαίνουν κάθε Σάββατο στα μπουζούκια αλλά πιστέψτε με είναι λίγοι σε σχέση με αυτούς που χρωστούν στις τράπεζες από ανάγκη.

Σε μερικές ημέρες έχουμε εκλογές στα πανεπιστήμια και σύμφωνα με τον νέο νόμο πλαίσιο όλοι οι φοιτητές έχουν το δικαίωμα να ψηφίσουν. Ο νέος νόμος πλαίσιο επιτρέπει την δημιουργία ιδιωτικών πανεπιστήμων (άσχετα στο ότι έρχεται σε σύγκρουση με το Σύνταγμα).

Τι θα κάνουμε λοιπόν ;

Θα πάμε ως φοιτητές να ψηφίσουμε και άρα δεχόμαστε τον νέο νόμο πλαίσιο και τα ιδιωτικά πανεπιστήμια; Δεν θα πάμε και άρα θα εκλέξει αντιπροσώπους η μειοψηφία της ΔΑΠ ή μήπως θα πάμε και δεν θα επιτρέψουμε να πραγματοποιηθούν οι εκλογές ;

Σημειώστε ότι εάν οι εκλογές ακυρωθούν για δύο φορές συνεχόμενες τότε θα πρέπει να πραγματοποιηθούν με τον παλιό νόμο...