Ήρθε ο Μάρτιος, έφυγε ο Φεβρουάριος ακριβώς ή σχεδόν ακριβώς με τον ίδιο τρόπο με τον οποίο έφυγε και ο Ιανουάριος αλλά και όλοι οι άλλοι μήνες. Ένας μήνας που θα μπορούσαμε να υποθέσουμε ότι ήταν ήρεμος και πέρασε χωρίς απρόοπτα (άν εξαιρέσουμε μια χαμένη εξεταστική, ένα σπασμένο laptop και ένα διαλυμένο αυτοκίνητο). Αλλά αυτά τα μικρά σκαμπανεβάσματα είναι που προσθέτουν το «πιπέρι» στη ζωή (όχι το αλάτι) και μας και δίνουν τη δυνατότητα να εξιστορούμε τα «κατορθώματα» μας στις καλοκαιρινές παρέες καθώς απολαμβάνουμε τον καφέ μας.Αλίμονο αν όλα όσα μας συμβαίνουν τα παίρνουμε και τόσο στα σοβαρά. Δε λέω καλό είναι δείχνουμε την απαραίτητη σοβαρότητα ώστε να αντιμετωπίζουμε τις διάφορες «καταστάσεις» με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα, αλλά τουλάχιστον ας μην ψυχοπλακωνόμαστε συνεχώς. Ας κάνουμε και λίγη πλάκα μήπως γελάσουμε και λίγο.
Είναι προφανές νομίζω ότι το συγκεκριμένο κείμενο έρχεται να καλύψει την δική μου (την αποκλειστικά δική μου) ανάγκη να γράψω κάτι ώστε να ξεφύγω για λίγο από τις συνηθισμένες μου σκέψεις.
No comments:
Post a Comment