Μπουζούκια...

Και εκεί που έλεγα ότι τη βραδιά των Χριστουγέννων θα κάτσω μέσα ή άντε στη καλύτερη θα τη βγάλω σε κανένα μπαράκι πίνοντας σφηνάκια μέχρι το πρωί, το έτερον ήμισυ είχε άλλα σχέδια! Πάμε μπουζούκια μου λέει και χωρίς να προλάβω να αντιδράσω συνεχίζει “Και να βάλεις τη κόκκινη γραβάτα...”

Με τα πολλά (ή με τα λίγα) ξεκινάμε για Διονυσίου και Ουάου... βρήκαμε να παρκάρουμε μπροστά τη πόρτα του κέντρου! Θα άρχιζε στις 11 υποτίθεται και εμείς θα έπρεπε να είμαστε εκεί γιατί είχαμε κλείσει τραπέζι για έξι άτομα! Ε πάλι καλά... στις 12 το μαγαζί ήταν γεμάτο! Και μιλάμε για μαγαζί θηρίο, μαγαζάρα δηλαδή με χωρητικότητα κοντά στα 2500 άτομα!

Να μην σας τα πολυλογώ από εκεί που έλεγα θα πίνω σφηνάκια καταντήσαμε να πίνουμε κούπες ουίσκι και να χορεύουμε (δηλαδή να παραπατάμε) σε κάθε πιθανή μελωδία (ακόμα και στο ringtone του κινητού!). Αφού χάσαμε το λογαριασμό με τα μπουκάλια και πληρώσαμε ένα ασήμαντο ποσό (το τραγούδι των ημισκουμπρίων που λέει “σου έδωσα την πιστωτική κάρτα και μου τη γύρισες τηλεκάρτα” το ξέρετε;) αποφασίσαμε να πάμε στο κέντρο της πόλης, να φάμε κάτι για να έρθουμε στα ίσια μας! Αμ δε... όλα τα μαγαζιά στις 6.30 το πρωί δεν είχαν τίποτα περισσότερο από τοστ!!!

Περιττό να πω ότι την επόμενη μέρα το hang over έκανε περήφανο την εμφάνιση του αλλά εξαφανίστηκε με γοργούς ρυθμούς όταν κάτσαμε για ακόμα μια φορά στην πράσινη τσόχα που με δικαίωσε για ακόμα μια φορά !

Σημείωση : Χρόνια πολλά στον Πατέρα μου !