Στο τραπέζι έχουν προταθεί διάφορες ιδέες όπως, τα υβριδικά αυτοκίνητα (με δύο κινητήρες), το βιοντίζελ, το Φυσικό αέριο, το Οινόπνευμα αλλά και το Υδρογόνο.
Η γνώμη μου είναι ότι κανένα από τα παραπάνω δεν μπορεί να έχει πρακτική εφαρμογή μέσα στην επόμενη δεκαετία και κανένα από τα παραπάνω δεν λύνει το πρόβλημα της ρύπανσης αλλά και της κατανάλωσης…
Για παράδειγμα το Βιοντίζελ συνεχίζει να μολύνει το περιβάλλον έστω και ελάχιστα αλλά για την παραγωγή του απαιτούνται τεράστιες εκτάσεις καλλιεργήσιμης γης. Το ίδιο ισχύει και για το Οινόπνευμα (αλκοόλη που παράγεται π.χ από ζαχαροκάλαμα) αλλά στον υπερθετικό βαθμό.
Το Υδρογόνο από την άλλη ίσως είναι η επανάσταση αφού μπορούμε να παράγουμε υδρογόνο από το νερό (Η2Ο) και έχει δύο σημαντικά πλεονεκτήματα. Μηδενικούς ρύπους, και υψηλή απόδοση σε σχέση με τους βενζινοκινητήρες. Τα προβλήματα του Υδρογόνου όμως προς το παρόν είναι πολύ μεγαλύτερα από τα οφέλη του αφού υπάρχει πρόβλημα αποθήκευσης του και διατήρησης του στο ρεζερβουάρ ενός αυτοκινήτου (εξατμίζεται…) αλλά το κυριότερο είναι ότι απαιτούνται τεράστια ποσά ενέργειας για να παραχθούν λίγα μόλις λίτρα! (Ενδεικτικά μια διαδρομή 100 χιλιομέτρων κοστίζει περίπου 60 ευρώ)
Ένα πράγμα έχω να πω....
ReplyDeleteτο μελλον είναι ποδηλατάκι και ποδαρακι....